Μια γλυκιά νοσταλγία για τα χρόνια που πέρασαν και ένα σφίξιμο στην καρδιά ένιωσα στην προετοιμασία της έκθεση των περιοδικών των νεανικών μας χρόνων. Τότε, που η οικογένεια, η γειτονία, το σχολείο είχαν μια διαφορετική, μια πιο ανθρώπινη έννοια. Τότε, που αλάνα ήταν σημείο συνάντησης. Η γειτονία το σημείο ενημέρωσης. Οι σχέσεις των ανθρώπων πιο καθαρές.

Με κάποια από αυτά τα αναγνώσματα γαλουχήθηκαν η αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα, η αγάπη και το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο, οι αγνές σχέσεις και η δυνατή φιλία!  Στα μάτια μας, τότε, σαν παιδιά οι ήρωες έμοιαζαν πιο μεγάλοι, πιο δυνατοί, πιο γενναίοι. Και εμείς μικροί, ασήμαντοι μπροστά τους έπρεπε να περιμένουμε να μεγαλώσουμε να πολεμήσουμε, να αγωνιστούμε, να  ταξιδέψουμε σε μέρη που μόνο η φαντασία μας και οι περιγραφές των συγγραφέων έφτιαχναν.
Και όμως, αυτά τα χρόνια που η φαντασία έπλαθε όπως αυτή ήθελε, μακρινούς τόπους και  κατορθώματα, η μικρή γνώση είχε μεγαλύτερη αξία από την πληροφορία. Την αφιερώνουμε σε όλους όσοι ήπιαν νερό από το λάστιχο, επιβίωσαν και συνεχίζουν να ζουν...

O Δήμαρχος Άργους  Μυκηνών
Δημήτρης Καμπόσος